مترانپاز

مترانپاز شخصیتی است که شاید بارها در زندگی هر کس خودنمایی کرده و او را تا حد مرگ ترسانده در حالی‌که در واقع «هیچ» نبوده /یا بعبارتی هیچ بوده/ است.

جدای از آنکه رضا عرفانی با لحظاتی نه چندان بلند که بر صحنه ظاهر می‌شود و با بازی بسیار خوبش همه را به تحسین وامیدارد، #نمایش #مترانپاژ اما دلایل زیاد دیگری هم برای دیدن دارد.

متن خوب که انسان را به دریغ وا می‌دارد از عمر کوتاه نویسنده‌اش/ الکساندر_وامپیلوف/که کاش می‌توانست زندگی طولانی‌ تری داشته باشد و نمایشنامه‌های بیشری بنویسد.

کارگردانی حساب شده کیوان صباغ که متن را خوب دریافته و به درستی توانسته است طنز جاری در متن را /حتی بیشتر و جذابتر/ در اجرا لحاظ کند.

طراحی صحنه قابل تقدیر و استفاده بجا و خوب از پنجره ها برای بهره بردن از لحظه‌های تماس تلفنی با شخصیت های بیرون از اتاق.

گریم بسیار حرفه‌ای بازیگران که شخصیت های نمایش را به زمان و مکان مورد وقوع داستان نزدیک کرده بود.

انتخاب بجای بازیگران که حتی نقش‌های کوچک هم بدرستی در نمایش جا افتاده‌ بودند.

بازی خوب همه بازیگران نمایش که اگرچه در قیاس با یکدیگر ممکن بود دارای فراز و فرود باشند و لیکن در حد قابل قبول از پس نقش‌های خود بر آمده‌ بودند.

در آمدن طنز مستتر در نمایشنامه که بخوبی توسط عوامل نمایش از کارگردان گرفته تا طراح صحنه و لباس و گریم و بازیگران در اجرا نمایان می‌شود و سایه ترس و شک در دل انسان‌ها که می‌تواند به معضل بزرگی تبدیل گردد را به نمایش می‌گذارد.

مترانپاز شخصیتی است که شاید بارها در زندگی هر کس خودنمایی کرده و او را تا حد مرگ ترسانده باشد در حالی‌که «هیچ» نبوده است.

اجرای نمایش مترانپاز در این زمانه قحطی اجرا، که بدلیل شیوع کرونا میان تماشاگر و تاتر فاصله انداخته بود، فرصت مغتنمی برای آشتی دوباره مردم با نمایش است.
امیدوارم که این راه تداوم یابد و مسئولین با نگاه مثبت به تاتر، راه را برای تداوم و اعتلای تاتر باز و صاف نمایند.
hamidreza_soheili