پاییز مهرانگیز به روایت مجید سیف‏ العلمایی

پاییز با مهر می ‏آید، یا مهر با پاییز می ‏آید؟
به ‏هرحال خاطرات، به یاد می‏ آید:
مادر از لای در حیاط، خیابان را می‏ نگرد. بچه دبستانی ‏ها مثل دسته‏ های سربازان به شکلی منظم راهی مسجد گوهرشاد هستند.
مادر عهد می‏ بندد وقتی پسر بزرگش بزرگتر شد و خواست مدرسه برود او را به دبستان جوادیه بفرستد. و نذر کرد در نخستین ماه رمضانی که پسرش قاطی بچه‏ ها روانه‏ ی مسجد می‏ شود یک چراغ علاءالدین بدهد دستش تا به مسجد گوهرشاد ببرد.
و چنین شد.
مهر ۱۳۴۴ پسر راهی دبستان شد و مادر به عهد و نذر خود وفا کرد.
اینک پسر مادر چهلمین مهر را با دبستانی دیگر تجربه می‏ کند با این فرق که مادر برای این دبستان پیمانی نبست.
شاید هم تداوم همان عهد باشد: “عهد ازلی”.

مجید سیف‌العلمایی
۱۳۷۸/۰۷/۰۸

شناخت به روایت مجید سیف‏ العلمایی

گاهی، بعضی از ما برای این‏که به سؤالی نیندیشیم و از شر پاسخ بدان خِلاص شویم، دست به ‏کاری می‌زنیم، و آن این‏که صورت مسئله را پاک می‏کنیم، تا به گمان و تصوّر خودمان راحت و آسوده خاطر شویم. اما بدانیم که همیشه واقعیت غیر از این است. و مطمئن باشیم که با نادیده گرفتن سؤال، مسئله از بین نمی‏رود. ضمناً سؤال‏های ناقص، پاسخ‏های ناقص دارند. پرسش‏های غلط جواب‏های غلط دارند. سؤال را بهتر است پالایش کنیم. پرسش‏های صحیح نصفِ جواب است. و بدانیم که فهم، ادراک، شعور، دریافت و… هم گام به گام و مرحله به مرحله و تدریجی حاصل می‌‏شود.

1 دیدگاه

به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

سلام. روگارتان به زیبایی نگاهتان.
از خوندن مطالبتون بسیار لذت میبرم. امیدوارم بتونم با شما همکاری کنم و این لذت در من افزونتر بشه.

پاییز مهرانگیز به روایت مجید سیف‏ العلمایی