متولد: مشهد ۱۳۲۸

حرفه:‌ بازیگر.

نام اصلی: کلثوم بیات مختاری.

تحصیل ناتمام در رشته‌ی بازیگری و کارگردانی در دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک (۱۳۵۳- ۱۳۵۰). همکاری با گروه تئاتر اداره‌ی فرهنگ و هنر مشهد (۱۳۴۸).

شروع فعالیت در سینما با بازی در فیلم گوزن‌ها (مسعود کیمیایی، ۱۳۵۴).

عمده‌ی نمایش‌ها: کلوخ (بازیگر و کارگردان). تخت جمشید (کارگردان)، اردشیر‌شاه، نابغه‌ای از دودمان آریامنا، آی باکلاه آی بی‌کلاه، بازرس، روزنه‌ی آبی، دیدار آشقانه، سیاه،‌ صیادان، مادرم گفته میاد دنبالم، بنگاه تئاتر ال، پنج قطعه‌ی نمایش، امیر ارسلان نامدار، بی‌بته و ننه دلاور.

عمده‌ی فیلم‌های کوتاه:

بهار پشت پنجره، بنگاه تئاتر ال،‌ روزنامه‌ی صبح تهران، آخرین روز جهان، کاخ،‌ جای پای قدیر، دوستان،‌ نامه‌ی دوست، کلاغ، راه خوب و شیشه‌ی شکسته.

عمده‌ی فیلم‌ها،‌ نمایش‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی:

لحظه‌ها، خسرومیرزای دوم،‌ شراب خام،‌ عشق پیری، تابستان سال آینده، ابوریحان، آژیر، افسانه‌ی راز و خیال، عقیق، گلستان خیال، مهر و ماه، دشمن مردم،‌ معین پژشک، دل‌های شاد، جوان امروز، سایه‌های ارواح، تفنگ سرپر، پریماه، هتل،‌ خانه‌ی ارواح،‌ رمز و شب‌یلدا.

فیلم‌شناسی:

۱۳۵۴ گوزن‌ها (مسعود کیمیایی).

۱۳۵۶ در امتداد شب (پرویز صیاد)،‌ ماهی‌ها در خاک می‌میرند (امیر مجاهد و فرزان دلجو).

۱۳۵۸ فریاد مجاهد (مهدی معدنیان).

۱۳۵۹ موج طوفان (منوچهر احمدی)،‌ دست شیطان (حسین زندباف)، آفتاب‌نشین‌ها (مهدی صباغ‌زاده)

۱۳۶۰ سیم خاردار (مهدی معدنیان).

۱۳۶۲ بازجویی یک جنایت (محمد علی سجادی).

۱۳۶۳ زنگ اول (نظام فاطمی)، همه‌ی فرزندان من (زاون قوکاسیان).

۱۳۶۴ آوار (سیروس الوند)، مردی که موش شد (احمد بخشی)، آتش در زمستان (حسن هدایت)،‌ زایر خلف (یدالله نو‌عصری).

۱۳۶۵ جدال (محمدعلی سجادی)، سراب (حمید تمجیدی)، بگذار زندگی کنم (شاپور قریب).

۱۳۶۶ بهار در پاییز (مهدی فخیم‌زاده)، غریبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ (رحمان رضایی)، جمیل (احمد بخشی).

۱۳۶۷ ماهی (کامپوزیا پرتوی).

۱۳۶۸ مادر (علی حاتمی)، دو سرنوشت (مهران تاییدی).

۱۳۶۹ جستجو در جزیره (مهدی صباغ‌زاده).

۱۳۷۰ قرق (احمد هاشمی)، مسافران (بهرام بیضایی).

۱۳۷۱ بندر مه‌آلود (امیر قوی‌دل)، سوء‌ظن (کاظم معصومی)، از بلور خون (جمشید عندلیبی).

۱۳۷۲ بازیچه (تورج منصوری).

۱۳۷۳ مجازات (جهانگیر جهانگیری).

۱۳۷۷ معصوم (داوود توحید‌پرست).

۱۳۸۰ بی‌همتا (جهانگیر جهانگیری).