آکواریوم : قصه‌ی یک خطی

منصور واحدی۱٫ نوشتن درباره‌ی فیلمی که دوستش نداری بسیار مشکل است و البته پذیرش نمایش آن در جشنواره‌ی رشد که مخصوص مسائل آموزشی و تربیتی است مشکل‌تر است.

۲٫ آکواریوم از جمله فیلم‌های نقدناپذیر است و نباید درباره‌ی آن نوشت.

۳٫ تماشای فیلم‌هایی از قبیل آکواریوم می‌تواند یک‌نوع تفریح و تفنن محسوب شود مثل تنقلات و تخمه شکستن که هیچ‌گونه تفکری را نمی‌طلبد.

۴٫ موقع نمایش فیلم در چند صحنه تماشاگران به‌شدت دچار احساسات شدند و برای قهرمان فیلم دست زدند، یاد فیلم‌فارسی‌های قبل از انقلاب افتادم.

۵٫ بعد از این‌همه شعار فرهنگی که مسئولان سینمایی و بنیاد فارابی جهت فیلم‌های معناگرا و ارزشی دادند، حالا رسیده‌ایم به فیلم‌هایی از قبیل آکواریوم.

۶٫ این‌که آقای ایرج قادری می‌گوید معنی فیلم‌‌فارسی را نمی‌فهمد، اتفاقا خوب می‌داند. چون ایشان به غیر از فیلم‌فارسی سینمایی نمی‌شناسد.

۷٫ کارنامه‌ی سینمایی ایرج قادری چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب کاملا مشخص است. تمام فیلم‌هایش شبیه به هم است. بیان یک قصه‌ی عامه‌پسند با صحنه‌های چشم‌نواز، استفاده از کلیشه‌های رایج فیلم‌فارسی و برگرفته از فیلم‌های هندی، ترکی و بعضاً ملودرام‌های غرب، همراه با تصاویر درشت از قهرمانان فیلم، مناظر کارت‌پستالی و موسیقی کوچه‌بازاری، اکشن و آن‌چه که احساسات تماشاگران را برانگیزد.

۸٫ کارگردانانی چون ایرج قادری معتقدند اغلب مردم برای فکر کردن درباره‌ی فیلم به سینما نمی‌روند بلکه به‌خاطر تفریح و سرگرمی به آن‌جا می‌روند.

۹٫ برای ساختن فیلم‌فارسی احتیاج به فضای خاص است، حالا اگر در ایران نمی‌شود آن‌را ایجاد کرد در کشورهای دیگر از جمله ترکیه می‌توان به این هدف رسید.

۱۰٫ آکواریوم مثل تمام فیلم‌های دیگر کارگردان دارای یک قصه‌ی یک خطی است که حواشی زیاد از وقایع اتفاقیه‌ی روز به آن اضافه شده است، وقایع و اتفاقاتی که هر روز در روزنامه‌ها و نشریات زرد نوشته می‌شود از جمله: رالی، مهاجرت، سرگردانی جوانان، اعتیاد، قاچاق و …

کانون تحلیل‌گران سینما
۱۱٫آکواریوم در بعضی از صحنه‌هایش فیلم‌های آدم‌برفی (داود میرباقری) و هتل آستوریا (رضا علامه‌زاده) را به‌خاطر می‌آورد.

۱۲٫ سرانجام وقتی صدا و سیما، سریال‌هایش در حد فیلم‌فارسی است و در جواب معترضان شب‌های برره می‌گوید زمان پخش شب‌های برره کسی ماهواره نگاه نمی‌کند و به مخاطب فراوان به هر قیمتی می‌بالد و وجود بی‌شمار نشریات زرد، چگونه می‌توان از بخش خصوصی و تهیه‌کنندگان که برای برگشت سرمایه‌اشان احتیاج به مخاطب دارند، توقع داشت فیلمی غیر از امثال آکواریوم بسازند.

۱۳٫ در نهایت چه بپذیریم و چه نپذیریم آکواریوم فیلم خوش‌ساختی است و یک سروگردن بالاتر از فیلم‌های مشابه ساخته شده در ایران.

دیدگاهتان را بنویسید