خوب صحبت کنید تا عاشقتان شوند
درود بر شما کاربر نازنین!
چنانچه تمایل به همکاری دارید، می توانید متن زیر را خوانش کرده و برای ما ایمیل کنید تا صدای شما را به نام خودتان در همین صفحه قرار دهیم.
خوب صحبت کنید تا عاشقتان شوند
ﺷﻤﺎ چه طور ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟
ﺗﻨﺪﺗﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭﯼ؟
ﯾﺎ ﺷﻤﺮﺩﻩﺷﻤﺮﺩﻩ ﻣﺜﻞ ﻣﺤﻤﺪ ﺳﻠﻮﮐﯽ؟
ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺗﻔﮑﺮﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ؟
ﺁﯾﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎ ﻭ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﮔﻔﺘﺎﺭﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ؟
ﯾﺎ ﺑﻪﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﺁﯾﺎ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺮ ﺁﺩﻣﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﮐﻼﻣﺶ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ؟
ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺪﯾﻢﻫﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ:
«ﺗﺎ ﻣﺮﺩ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ/ ﻋﯿﺐ ﻭ ﻫﻨﺮﺵ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ…».
ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎﺭﯾﺪ ﺗﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻧﺘﺎﻥ، ﻣﻌﻘﻮﻝﺗﺮ ﻭ ﺷﻨﯿﺪﻧﯽﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻧﮑﺘﻪ ﺍﻭﻝ: ﻭﺍﮊﻩ ﻭ ﺻﺪﺍ
ﻫﺮ ﻭﺍﮊﻩ، ﮐﻠﻤﻪ ﯾﺎ ﺟﻤﻠﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ، ﺩﺭ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻣﺎﻥ ﻣﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎ ﻧﻮﻉ ﮐﻼﻡ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﮐﻼﻡ ﻭ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻥ ﺷﺨﺼﯿﺖﻣﺎﻥ ﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺭ ﮐﻨﯿﻢ.
ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮﺍﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﯿﺸﯿﮕﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﻭ ﭘﮋﻭﻫﺶﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ، ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺻﺪﺍ ﻭ ﻃﺮﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﺳﺖ.
ﻧﮑﺘﻪ ﺩﻭﻡ: ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻮﺭﯼ ﺷﻮﺭ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﻪ ﺳﺮﯾﻊ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺨﺘﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ، ﮎٌﻧﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻫﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﯾﮑﺴﺮﯼ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍﯼ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﻧﻮﻉ ﮐﻼﻡ ﻣﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﯾﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺁﻫﺴﺘﻪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻣﺎ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭﮎ ﺷﻮﺩ، ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻨﺎﺳﺒﯽ ﺭﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﯿﻮﻩ ﺻﺤﺒﺖﮐﺮﺩﻥ، ﺣﺮﮐﺖﻫﺎﯼ ﺑﺪﻧﯽ ﻭ ﻧﻮﻉ ﮐﻠﻤﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻨﯿﻢ.
ﻧﮑﺘﻪ ﺳﻮﻡ: ﮐﻼﻡ ﺯﻧﺎﻧﻪ، ﮐﻼﻡ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ
ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺵﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺭﻭﺵﻫﺎﯼ ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎ ﺩﺭ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺯﻧﺎﻥ، ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﮔﻔﺘﺎﺭﯼ ﻣﻼﯾﻢﺗﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻫﺎﯼ ﺗﻬﺎﺟﻤﯽ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻮ ﺍﺯ ﺗﻐﯿﯿﺮﺍﺕ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺑﻢ ﮐﺮﺩﻥ ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﮐﻼﻣﯽ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻏﻠﺐ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺭ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﺗﯿﺮﮔﺬﺍﺭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﺩﺭﺷﺖ ﯾﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎ ﯾﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﯾﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻭ ﺗﻔﺼﯿﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻮﺩ، ﭼﺮﺍﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺍﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﯽﺭﻭﻧﺪ ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﮐﻼﻡ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﯾﺎ ﺷﺮﺡ ﻭ ﺑﺴﻂ ﺑﯿﺎﺭﺍﯾﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﻪﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﯾﮑﺴﺮﯼ ﺍﺯ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﮐﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﭼﻪ ﺯﻥ ﻭ ﭼﻪ ﻣﺮﺩ، ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ.
ﻧﮑﺘﻪ ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ…
ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺗﻌﻘﻞ ﮔﻮﯾﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺷﻠﻮﻍ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﺮﺍﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ.
ﺍﯾﻦ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﺟﺰﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ، ﻫﻤﺴﺮ ﯾﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺑﻪﻧﻔﺲ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻏﻠﺐ ﺳﺮﯾﻊ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﻧﮑﺘﻪ ﭘﻨﺠﻢ: ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ…
ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩﻫﺎﯾﯽ، ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮔﺴﺘﺎﺥ ﯾﺎ ﺑﺪﺩﻫﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﺩﻻﯾﻞ ﺭﻭﺣﯽ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺻﺪﺍ ﻧﺸﺎﻥﺩﻫﻨﺪﻩ ﺷﺎﺩﯼ، ﻏﺮﻭﺭ، ﺟﻮﺍﻧﯽ، ﻟﺬﺕ ﻭ ﺧﻮﺷﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﺁﯾﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﻤﯽﺩﻫﻨﺪ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺗﺤﮑﻢﺁﻣﯿﺰ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺎﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻼﻡ ﻣﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﯼ ﺑﺒﺨﺸﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺍﺣﻤﺪ ﯾﺤﯿﺎﯾﯽ ﺍﯾﻠﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ «ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺕ ﻫﺘﻞ» ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: «ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺟﻬﺎﺕ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﻧﯿﺰ ﺗﻔﺎﻭﺕﻫﺎﯾﯽ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺜﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻭ ﺩﺭﺷﺖﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯿﺎﻥ ﻭ ﻋﺸﺎﯾﺮ ﺁﺭﺍﻡﺗﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﯾﺎ ﻋﻠﺖﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺍﻗﻠﯿﻤﯽ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻥﻫﺎ ﻭ ﺩﺷﺖﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﺥ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﺳﺨﻨﮕﻮﯾﯽ ﻭ ﻣﺤﺎﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﺣﺮﻓﻪ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺻﺪﺍ ﻣﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ.
ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﯼ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻭﺻﺪﺍﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺳﺮﻭﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﺯ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮﻫﺎﯼ ﺗﻤﯿﺰ ﻭ ﺑﯽﺳﺮﻭﺻﺪﺍ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﻣﻼﯾﻢ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﺮﻓﻪﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﯾﺎ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﻓﺘﺮﯼ ﻭ ﺣﺴﺎﺑﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻭﺭﻩ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﺮﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﺮﻭﺻﺪﺍ ﻭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﺧﺘﻼﻝﺯﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ.»
ﻧﮑﺘﻪ ﺷﺸﻢ: ﮔﻮﻝ ﻧﺰﻧﯿﺪ!
ﯾﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎﯼ ﻧﻮﻉ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻧﺘﺎﻥ، ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﺪ.
ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﻮﻝ ﺑﺰﻧﯿﺪ.
ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﺷﻮﯾﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻃﺮﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻧﺘﺎﻥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻤﯽ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻨﯿﺪ.
ﺑﮕﻮ ﺗﺎ ﺫﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ
ﺧﺎﻧﻢ ﺩﮐﺘﺮ «ﺳﯿﻤﺎ ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ»، ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺱ، ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻮﻉ ﺻﺒﺤﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﺨﺼﯿﺖﻫﺎ، ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﺍﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ.
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩﺍﯼ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬﺍﺭ ﻭ ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻮﻉ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ، ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺭﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺍﻭ ﺍﺯ ﭼﻪ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎ ﯾﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﻟﻐﺎﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﺮﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻧﺶ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﺑﮕﯿﺮﺩ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﻘﺶ ﺁﻣﻮﺯﺵﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺟﻤﻌﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﺑﻪﻁﻭﺭ ﮐﻠﯽ ﻫﺮ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﺩ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺪﺭﺳﻪ) ﺭﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﻘﺶ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻠﯿﺪﯼﺗﺮ ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ.
ﭘﺴﺮﺍﻧﻪ، ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ
ﺑﻪﻃﻮﺭ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﭘﺴﺮﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ.
ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻨﯿﻦ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻻﻥ ﺧﻮﺩ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺑﺎﺯﯼ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥﻫﺎ ﻓﺮﺍ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ.
ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻮﻉ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ ﭘﺴﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ، ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺑﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﺧﺘﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺤﺠﻮﺏﺗﺮ ﻭ ﺁﺭﺍﻡﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺴﺮﻫﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﯽﺣﺪ ﻭ ﻣﺮﺯﺗﺮ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ.
ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ﯾﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ؟
ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻧﻮﻉ ﮐﻼﻡ، ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﻧﻮﻉ ﺗﻔﮑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﺳﺖ.
ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺮ ﻭﺍﮊﻩ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ، ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺸﺎﻥﺩﻫﻨﺪﻩ ﺻﻔﺎﺕ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﺁﯾﺪ.
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻓﺮﺩ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻋﺎﻃﻔﻪ ﺍﺳﺖ، ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺣﺴﻮﺩ ﯾﺎ ﻓﺮﺩﯼ ﻣﻨﻄﻘﯽﺳﺖ، ﻫﻤﮕﯽ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎ ﺩﻗﺖ ﮐﻦ!
ﺍﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻭﯼ ﻫﺮﯾﮏ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﻭ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺍﻭ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ، ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﯿﻢ.
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﯾﺎ ﺍﺯ ﮐﻼﻡ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﻣﯽﺑﻨﺪﺩ، ﺍﺯ ﻧﮑﺎﺕ ﮐﻠﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﺁﯾﻨﺪ.
ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﯿﺎﻥ ﻭ ﮐﻼﻡ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺱ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﺰﺍﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻣﻼﮎ ﺗﺸﺨﯿﺼﯽ ﺩﺭ ﺳﻨﺠﺶ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ، ﺍﺳﺘﺮﺱ، ﻭﺳﻮﺍﺱ، ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺧﺘﻼﻝﻫﺎﯼ ﺭﻭﺣﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪﮐﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻭ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺁﻣﻮﺯﻧﺪ ﺩﻗﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮐﻼﻡ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﺎﺑﻬﻨﺠﺎﺭﯼﻫﺎﯾﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺱ ﯾﺎ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻼﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺻﻼﺡ ﺷﻮﺩ.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.