یادداشت های جشنواره ای ۱ روز روشن
روز روشن – حسین شهابی
- محبت محبی:
یادداشت های جشنواره ای
- ۱
روز روشن
سی و یکمین جشنواره فیلم فجرروز روشن فیلم قابل تحملی است – البته به جز ۳۰ دقیقه کشدار ابتدایی- و شاید در وانفسای این روزهای سینمای ایران، این نکته مهمی باشد. فیلم را بازی بازیگرانش، بهویژه مهران احمدی سرپا نگه می دارد.
یک راننده آژانس متشخص، که از انتخاب نوع ماشین، نوع پوشش، کلام، حتی نوع عصبانیت کنترل شده و لبخندهای معنیدار، همه در راستای بیان شخصیتی هستند که عملگرا است و باز هم کم داریم از این شخصیت های عملگرا در سینمای ایران.
اما پانته آ بهرام، علیرغم بازی خوب، به زعم نگارنده، انتخاب مناسبی برای این نقش نیست و نوع فاصله گذاری سنی او و کیانی و به تبع، نوع رابطه اشان ممکن است از این منظر آسیب ببیند.
روز روشن، فیلمنامهای نسبتا قابل قبول دارد، اگر چه پر دیالوگ بودن و شاید بیشناسنامه بودن شخصیتها، از معایب آن محسوب شود.
هم چنین در چنین فیلمنامههایی، داستانکها و جزییات میتوانست ریتم کار و ارتباط با مخاطب را پویا نگه دارد که از این نظر روز روشن، بسیار در مضیقه است.
خرید فال حافظ از پسرک و باز کردن آن در انتهای فیلم، در حالیکه مخاطب هم وارد قضیه نمیشود، از مستندنمایی فیلم میکاهد و اساسا وصله ناجوری است.
پایان بندی باز فیلم مورد علاقه نگارنده است، ما با یک برشی از زندگی مواجهه بوده ایم که از پیشینه اش کمی میدانیم و از ادامه اش هیچ نمی دانیم، پایان بندی که با جنس کار، همبستگی بالایی دارد.
- تاریخ ارسال: ۱۶ بهمن ۱۳۹۱
- منبع: سایت آگاه فیلم
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.