سخنانی بسیار زیبا از اُشو!

سخنان اشو به مریدانش در بیش از ششصد کتاب منتشر و به بیش از سی زبان ترجمه شده است.
اشو در ۱۹ ژانویه ۱۹۹۰ (۲۹ دی ۱۳۶۸) کالبد خاکی اش را ترک گفت اما مرکز او در هندوستان هم چنان بزرگترین مرکز رشد روحی در دنیاست.

در زیر جملات زیبایی از اشو را می‌خوانید
• مسئله رفتن به بهشت نیست. آموختن هنر در بهشت بودن است در هرجا که باشی.
• برای دست یافتن به چیزهای پرارزش، باید که عشق پیشه کنی.
• هیچ کس لایق نیست اما هستی از روی فراوانی خود می‌بخشد.
• تو باید ناخودآگاهی‌ات را به خودآگاهی متحول سازی. وقتی ذره‌ای ناخودآگاهی در تو باقی نمانده باشد و سرشار از نور و روشنی باشی یک عارف می‌شوی، یک عارف واقعی.
• همیشه خودآگاهی را برگزین و از ناخودآگاهی دوری کن. هر چه که تو را ناخودآگاه می‌سازد نادرست و هر چه که به تو کمک می‌کند خودآگاه شوی درست است.
• خداوند یعنی نهایت خودآگاهی.
• فقط یک چیز وجود دارد که باید از آن ترسید و آن خود ترس است.
• خداوند هیچ‌گاه در زندگی کسی مداخله نمی‌کند زیرا او آفریده خود را دوست می‌دارد. خدا همه را آزاد گذاشته تا حتی با او مخالفت ورزند.
• دیوارهایی را که دور خود کشیده‌ای خراب کن تا آزاد شوی. تا همه آسمان و ستارگان از آن تو شود و بتوانی جرعه‌ای از جام عشق، حقیقت و خداوندی سرکشی.
• هیچ گاه به پشت سر خود نگاه نکن. هیچ چیز باارزشی در پشت سر وجود ندارد.
• پهناورترین، خطرناک‌ترین و ناامن‌ترین مکان، دنیای درون توست. به همین دلیل کمتر کسانی جرأت می‌کنند وارد آنجا شوند.
• مراقبه یعنی فراگیری فراموش کردن تمام چیزهایی که فراگرفته‌ای. یعنی رها شدن از شرطی شدن‌ها و خواب‌واره‌ها.
• لحظه‌ای که خدا را بشناسی خدا می‌شوی. زیرا شناخت خدا هم چون دانش نیست که بتوانی از یادش ببری. شناخت خدا به این معناست که خدا تنفس و تپش قلب تو شده است.
• در دنیا زندگی کن اما نگذار که دنیا وارد تو شود. در دنیا باش اما از دنیا نباش.
• با تمام وجود در این لحظه زندگی کن تا این لحظه دروازه ورود خداوند شود. اگر دست از گذشته و آینده برداری فقط خدا باقی می‌ماند.
• تو هر لحظه بر سر دو راهی قرار داری: راه غمگینی و راه شادمانی. انتخاب راه به تو بستگی دارد.