۱۵ فروردین ماه سال ۱۳۱۷

۲۲ مرداد ماه ۱۳۹۲

عباس کاظمی بازیگر تئاتر خراسان هم پرید.

زنده یاد عباس کاظمی از هنرمندان برجسته و پیشکسوت تئاتر خراسان

مراسم اولین سالگرد درگذشت عباس کاظمی هنرمند فقید تئاتر خراسان امروز بدون حضور هنرمندان تئاتر مشهد در خواجع ربیع مشهد برگزار شد.
مراسم اولین سالگرد درگذشت عباس کاظمی هنرمند فقید تئاتر خراسان در حالی امروز برگزار شده بود که فقط احمد حلوی از بازیگران قدیمی تئاتر مشهد حضور داشت.

یادی از  زنده یاد عباس کاظمی به بهانه ۲۲ مرداد ماه، اولین سالگرد درگذشتش

مشهدتئاتر – محمد اسدی نژاد: عباس کاظمی هنرمند پیشکسوت تئاتر خراسان که سال گذشته در ۲۲ مرداد ماه، هنر نمایش و تئاتر خراسان را در غم خود تنها گذاشت … او علاوه بر اینکه افتخاراتی برای تئاتر این شهر به ارمغان آورده بود،  آموزگاری بسیار مهریان بود و خیلی از هنرمندان این روزهـای تئاتر مشهد از شاگردان او هستند و او همچنین در عرصه ی ورزش هـم موفقیت هـای چشمگیری داشته است …

عباس کاظمی پانزدهـم فروردین ماه سال ۱۳۱۷ در خانواده ای فرهنگی در تربت حیدریه پا به عرصه ی گیتی نهاد . تحصیلات خود را در مقطع دیپلم به اتمام رساند و بلافاصله در داره فرهنگ به عنوان مربی هنر استخدام شد . علاقه ی وافر او به صحنه تئاتر سبب شد که گروپی تشکیل دهد و در کنار تیمور قهرمان، فریدون جیرانی ، شهرام نقیبی و جمعی از هنرجویانش در سالن فرهنگ تربت حیدریه نمایش های زیادی را به صحنه ببرد .

در سال ۱۳۴۸ به مشهد منتقل شد. در آن سال ها که تحولی عظیم در تئاتر کشور رخ داده بود و تئاتر های روشنفکری رو به رشد بود و می توان گفت سال ۱۳۵۱ اوج درخشش تئاتر خراسان بود که عباس کاظمی با پیوستن به گروه تئاتر رودکی با سرپرستی داریوش ارجمند نمایش هـای : آ با کلاه آ بیکلاه ، چوب بدستـهای ورزیل ، عصمت ، مستأجر ، ایاث ، سایه های بلند ، توپ، رامرودی هـا و … در کنار هنرمندانی چون مرتضی ناجی ،  رضا جوان ، رویا کاظمی ، شراره پوپک ، رضا رضاپور و … به نقش آفرینی پرداخت.

وی در قلمرو سینما و صنعت تصویر هم فعالیت هایی داشته است که می توان به سریال آی آدما ، خانه ی پدری و فیلم سینمایی غریب آشنا اشاره کرد . او در عرصه  کشتی ، دو میدانی و ورزش هـای باستانی هـم فعالیت هـای چشمیگیری داشته است . چهره کمی خسته و به ظاهر خشن ، اما مهربان و دوست داشتنیِ عباس کاظمی بر ورق هایی از تاریخ تئاتر این مرز و بوم ثبت است و یاد و خاطره‌ نقش‌های ماندگارش چنان پررنگ است که هیچ گاه از ذهنمان پاک نخواهد شد .

…و سرانجام عباس کاظمی این هنرمند برجسته ی تئاتر خراسان در بیست و دوم مرداد ماه ۱۳۹۲بر اثر ایست قلبی برای همیشه چشمان زیبایش را بست و دیگر آن چشمان زیبا گشوده نشد و پیکر بی جانش بر روی دست دوستداران و خانواده اش در خواجع ربیع مشهد آرام گرفت.

این روزهـا در آستانه ی اولین سال مرگ این هنرمند بزرگ دوستان و همکارانش به نیکی از او یاد می کنند:

محبوبه بیات : عباس یکی از شیرین ترین ، مهربان ترین و ساده دل ترین آدمی هایی هست که من در کارم و زندگی کاری ام دیدم رفیق خوب وهمراهی همیشه بوده معلم مهربان و بازیگر شیرین وبا دقتی بوده بسیار خاطره های خوبی در دلم دارم بخصوص نمایش ای با کلاه ای بی کلاه ! یادش گـرامی

علیرضا سوزنچی : آن مرد خندان را در سال ۱۳۵۵ شناختـم و یک سال بعد در نمایش رامرودیهـا با او همبازی شدم . وقتی او در جمع بچه هـا بود هیچکس ناراحتی نداشت . می گفت ، می خندید و هـر کسی که مشکلی داشت در حد توانش رفع می کرد . داستان هـایی که در آموزش و پرورش برایش اتفاق افتاده بود آنچنان برایـم تعریف میکرد که بعد از گذشت سال ها خاطره اش برایـم زنده مانده است و هیچ وقت خنده هـایش از یادم نمی رود . آخرین نمایشی که با او کار کردم « سنگ بست » بود که در مشهد به اجراء رسید ولی زمانی که او دیگر دعوت حق را لبیک گفت و به اجرا نرسید.

رضا جوان : برای من تـاریخ تئاتر خراسان با موجی آرام آغاز گشت . نوجوانی تازه بالغ بودم که به دلیل شرم و خجالت نوجوانی از تئاتر با وجود اینکه علاقه زیادی که به آن داشتـم دوری می کردم . تا اجرای نمایش مستأجر که در یک شب سرد با سوز و سرمـای پاییزی اش بلیطی خریدم و به تئاتر رفتـم . در نمایش با بازیگری برخورد کردم که چهره ی گوشت آلو و خندان داشت و با هـر حرکتی و حالتی مردم را میخنداند . او چنـان مرا به وجد آورد که بعد نمایش آنقدر انتظار کشیدم تا موفق به دیدارش شدم . نامش عباس کنیه اش کاظمی و مرامش معرفت و افتادگی بود . در سال ۱۳۵۳ همان نمایش را با او همبازی شدم و نام نمایش پدیده ی آغاز جوانی ام شد . من بهترین سالهای عمرم را در کنـار مردی زیستـم که شاهکار همه ی رویاهای امروزم در نمایش به حساب می آید. عباس پدیده ی بازیگری و استاد بداهه گویی بود. داریوش ارجمند در هر نمایشی که کارگردانی می کرد عباس کاظمی در کنارش بود. اصلاً آن روزهـا نمایش بدون عباس معنا نداشت . یادش نیکو و روانش شاد باد !

بازدیدها: ۰