مدرن

نوشتن نوعی تعامل اجتماعی بین فرد و دیگری است که در درون یک نظام اجتماعی معین انجام می شود.
از این رو نوشتن به مجموعه نظام اجتماعی که نویسنده در آن قرار دارد و متن در آن تولید و مصرف می شود بستگی دارد.
برخی جوامع و نظام های اجتماعی زمینه “تولید فرهنگی” را بیشتر و بهتر مهیا می کنند و برخی دیگر تنها در محدوده معینی امکان خلق و آفرینش های فرهنگی و از جمله “آفرینش قلمی” را می دهند.
هر چه جامعه بیشتر به سوی “ارتباطات مکتوب” تحول پیدا کند و “ارتباطات شفاهی” جایگاه و نقش کم رنگ تری در مجموعه ارتباطات اجتماعی داشته باشد، نوشتن هم رشد بیشتری می یابد.
از این منظر جوامع مدرن نسبت به جوامع سنتی گرایش و زمینه مساعدتری برای نوشتن فراهم می سازند
زیرا در جوامع سنتی ارتباط شفاهی الگوی غالب ارتباطی است.