منصور واحدیدر ایران کارگردان‌ها را تبدیل کردند به استقلال پیروزی. یعنی هر خطایی که می‌کنند طرفدارانشان می‌پذیرند این خطاست. مثلا کیمیایی هرچی بد بسازد جواد طوسی دفاع می‌کند این غلط است. کارگردان جایی که نخبه‌گرایی می‌کند باید آن‌ها تأیید کنند. وقتی کیمیایی وارد سینما شد من ۲۵ سالم بود قیصر را که ساخت، من آن‌قدر تحت تأثیر قرار گرفتم که رفتم یک چاقوی دسته زنجانی خریدم که ۵۰ تومان قیمتش بود و هنوز دارم ولی به مرور که سن‌مان رفت بالا دوره‌ی تجدید نظر رسید من کیمیایی را دیگر از زمان سفر سنگ طلاقش دادم تا دندان مار که یک مقداری‌اش نه همه‌اش. گلدان هرچه قیمتی هم که باشد به درد نمی‌خورد بلکه گل‌اش باید خوب باشد. هر فیلم‌سازی هم که همه‌ی فیلم‌هایش شاهکار نمی‌شود من از فیلم‌های آقای نادری هم فقط سه تایش را انتخاب کردم همین تنگنا‏، مرثیه و خداحافظ رفیق. این‌هم چون سینمای اجتماعی است فیلم دونده‌اش سیاسی است. اعتراضی بود که زیاد به دل ننشست ولی از این سینمایش فاصله گرفت.

تقلید از ژان پیر ملویل خیلی خوبه ایرانیزه کردنش هم خیلی خوبه اما مگر خود ما داستان‌هایی نداریم؟ ممکن است بگوییم نمی‌گذارند. خوب دکتر غلامحسین ساعدی منبع خیلی از فیلم‌های قوی می‌تواند قرار بگیرد یا همین آقای دولت‌آبادی از کلیدرش می‌شود خیلی فیلم درآورد قسمت به قسمتش را می‌شود فیلم کرد در هر جلد شخصیت‌های جدید و متفاوت وارد می‌شوند. چرا ما برویم فیلم آمریکایی را ایرانیزه کنیم. همین آقای بیضایی بهترین فیلم‌نامه‌ها را می‌نویسد.

کانون تحلیل‌گران سینما
فیلم تنگنا حسن‌اش این است که سیاه و سفید است. الان یک فیلم‌ساز جدید بیاورید که یک فیلم سیاه و سفید بسازد اگر توانست؟ همه رنگی می‌سازند چون رنگی آسان‌تر است احتیاج به نورپردازی سخت ندارد مخصوصاً با این دیجیتالی‌ها. بعضی فیلم‌ها لازم است که سیاه و سفید ساخته شود فیلم‌های خاکستری و سیاه باید سیاه و سفید ساخته شود. فقط من یادم است که کیانوش عیاری آبادانی‌ها را سیاه و سفید ساخت. آقای امیر نادری سواد سینمایی سینما رفتن داشت نه این‌که برود دانشکده این‌ها محیط را می‌شناختند همان قضیه‌ی سه قاپ را که می‌گویند سه قاپ در همه‌ی ایران شناخته‌شده نیست. حتی مشهدی‌ها نمی‌دانند که سه قاپ چیست این یک بازی مرسوم در تهران نقش گرگ و بز بازی است که آن‌ها بازی می‌کنند یک تیپ آدم‌های بخصوص بازی می‌کنند کسانی‌که جمع می‌شوند و سه قاپ بازی می‌کنند خیلی درش چاقوکشی و دعوا دارد. اصلا این افرادی که یک مقدار بدسرپرست بودند چون نمی‌توانند کلاسیک درس بخوانند جذب این خلاف‌ها می‌شوند. مثلا دنبال پرنده بازی می‌روند هر چند که الان جدیدا همه دنبال اعتیاد می‌روند. آن زمان دنبال همین سه قاپ بازی می‌رفتند این‌ها را دیگر جامعه نمی‌پذیرفت. چون آفت‌های جامعه هستند ولی این تیپ آدم‌ها برای افرادی که این‌ها را می‌شناختند دوست‌داشتنی بودند ممکن است یک بالاشهری این را نپذیرد. نسل جوان الان توی خودش است هرچی ما بگوییم قیصر. آن‌ها دنبال خشونت‌اند. که کیمیایی هم این فیلم آخرش حکم که چه‌قدر خشونت داشت و پذیرفته شده. دیگر این‌که این‌قدر گفتند دونده‌ی امیر نادری فیلم آموزشی است من قبول نکردم الان هم نمی‌پذیرم که دونده فیلم آموزشی است حتی من خانه‌ی دوست کجاست را هم آموزش و پرورشی نمی‌دانم اگر یک فیلمی یک معلمی بود و کلاس درسی و حروف الفبایی که آموزش پرورشی نیست و تازه عیب بزرگتر این است که این‌هایی که فیلم می‌سازند اصلا آموزش و پرورش را نمی‌شناسند این‌ها آموزش و پرورش را همان که دوره‌ی خودشان بوده همان را منتقل می‌کنند معلمی این است مگر؟

بازدیدها: ۰