جاده
  یکی از شاخص‌ترین فیلم‌های تاریخ سینماست
  منصور واحدی
  کانون تحلیل گران سینما
  آگاه فیلم
  ارسال: ۸۵/۰۷/۱۴

۱٫ فیلم “جاده” یکی از شاخص‌ترین فیلم‌های تاریخ سینماست که هم تماشاگران عادی را که برای تفنن به سینما می‌روند و هم منتقدان و صاحب‌نظران آگاه به مفاهیم سینما را ارضا کرده است.

۲٫ فیلم “جاده” در حقیقت یک سیر و سلوک نفسانی است در طول جاده‌ای بی‌انتها و تقابل دو انسان متضاد که سرانجام به عشقی دراماتیک تبدیل می‌شود.

۳٫ “جاده” حدیث تنهایی انسان‌هاست، ابتدا “جلسومینا”ی تک‌افتاده را می‌بینیم و سپس “زامپانو”ی تنها را که به همراه احتیاج دارند.

۴٫ در نمایی دیگر فیلم، جهانی را نشان می‌دهد با مردمانی بی‌احساس و بدون گذشت که انسان‌های دیگر را برای بهره‌گیری خویش در بند، نگاه می‌دارند.

۵٫ فیلم، شرایط زندگی بعضی از زنان را نشان می‌دهد که موجوداتی تحت استثمار مردان هستند، در واقع نشانه‌ی اندوه فیلم‌ساز است از تیره‌روزی آن‌ها.

۶٫ زن فیلم، تشنه‌ی محبت است ولی فقط با کودکان می‌تواند ارتباط برقرار کند و در دنیای بزرگترها برای او جایی نیست.

۷٫ فیلم، به‌طور واقع‌گرایانه مسأله‌ی فقر آدمیان را در ایتالیا پس از جنگ به زیبایی نمایان می‌سازد. “جلسومینا”ی فقیر به یک دوره‌گرد مفلس‌تر از خود فروخته می‌شود.

۸٫ در فیلم “جاده”، “ماتو” که بندباز سیرک است و سرخوشانه زندگی می‌کند، “جلسومینا” را که از نظر قوای ذهنی و درک مسائل با مشکل روبه‌رو است، با پایگاه اجتماعی‌اش آشنا می‌سازد و باعث می‌شود “جلسومینا” در عشق خود نسبت به “زامپانو” وفادار و پایدار بماند.

۹٫ نقطه اوج و دراماتیک فیلم، آن‌جاست که “زامپانو” “جلسومینا”ی پریشان‌حال را در کنار “جاده” تنها رها می‌کند و در پایان فیلم “زامپانو”ی تنها و سرگردان به‌دنبال یافتن نیمه‌ی گمشده‌ی خویش است و برای مرگ “جلسومینا” اشک می‌ریزد.

۱۰٫ زمان اتفاق فیلم “جاده”، ایتالیای پس از جنگ است، که به‌علت شرایط بد اقتصادی و فقر ارزش‌های اخلاقی اعتباری ندارد.

۱۱٫ شخصیت‌های فیلم “جاده”، خاکستری‌اند و نفرت‌انگیز نیستند. حتی “زامپانو”. چون به‌علت فقر این‌گونه افراد ضامن گذران خویش هستند که در حال نابودی است.

۱۲٫ فیلم “جاده” بیش از پنجاه جایزه‌ی جهانی کسب کرده است از جمله ونیز، منتقدان نیویورک و اسکار.

۱۳٫ فیلم “جاده”، از هر نظر فیلم کاملی است و نشان‌دهنده‌ی تسلط “فدریکو فلینی” به زبان و ابزار سینماست.

۱۴٫ در خاتمه باید از نقش‌آفرینی “آنتونی کوئین” و “جولیتا ماسینا” با تحسین یاد کرد. هم‌چنان‌که فیلم‌برداری زیبا و موسیقی سحرانگیز آن‌را نمی‌توان از یاد برد.