جملات مهم از “اُرد بزرگ” (ارد بزرگ)

اُرد بزرگ: آدم خودبین، چاره ای جز فرود آمدن، ندارد.

اُرد بزرگ: آدم مادی‌گرا جادهای احساسش، کم رفت و آمد است.

اُرد بزرگ: آدمی با کینه، زندگی را بر دوستان نیز تنگ می‌کند.

اُرد بزرگ: آدمیانی مانند گل های لاله، زندگی کوتاه در هستی و نقشی ماندگار در اندیشه ما دارند.

اُرد بزرگ: آغاز هر روز، نو شدنی دوباره است، و زمانی برای پویایی بیشتر.

اُرد بزرگ: آنان‌که از رسیدن به ریشه ها هراس دارند، در روزمرگی دست و پا می‌زنند.

اُرد بزرگ: آن‌که زیبایی خرد را ندید، گرفتار زیبایی آدمیان شد و بدین گونه از هر چه داشت تهی گشت.

اُرد بزرگ: آه و بردباری، ریشه هر دیوزاد، و بد خویی را، خواهد کَند.

اُرد بزرگ: آینده جوانان را از روی خواسته‌ها، و گفتار ساده‌یشان، می‌توان پی برد، نپنداریم که میزان دارایی و یا امکانات آنها، دلیلی بر پیروزی و شکست آنهاست، تنها مهم خواسته و آرزوی آن‌هاست.

اُرد بزرگ: استخوان بندی شهرها در دیوار است و بزرگداشت.

اُرد بزرگ: افزایش ناگهانی مردم سبب کاهش ادب، فرهنگ و فرهیختگی می‌گردد آن هم از آن رو که نسل و تبار پیش از آن نمی‌تواند بایستگی‌ها و وظایف خویش را هم‌چون آموزگار بدرستی انجام دهد.

اُرد بزرگ: اگر بر ساماندهی نیروهای خود توانا نباشیم، دیگران سرنوشتمان را می‌سازند.

اُرد بزرگ: اندرز پیران، بیشتر زمان ها مملو از خون و درد است که بدبختانه جوان از فهم آن ناتوان است.

اُرد بزرگ: اندیشه و سخن ریش سفیدان برآیند بردباری، مردمداری و سرد و گرم چشیدگی روزگار است.

اُرد بزرگ: اهل خرد و فرهنگ همیشه زنده‌اند.

اُرد بزرگ: اهل خرد، پیشتاز روزگار خویش‌اند.

اُرد بزرگ: این دیدگاه اشتباست که بپنداریم مرد توانا، فرزندی هم چون خود خواهد داشت.

اُرد بزرگ: با احساس می‌شود پند و اندرز داد اما سامان دهی به کشور نیاز به هنجار و چهارچوبی توانمند دارد.

اُرد بزرگ: بداندیش همیشه، کارش گره می‌خورد.

اُرد بزرگ: بدبخت کسی است که نمی‌تواند ناراستی خویش را درست کند.

اُرد بزرگ: بدخو، عمرش کم است.

اُرد بزرگ: برای پرش‌های بلند، گاهی نیاز است چند گامی پس رویم.

اُرد بزرگ: برای کسب خرد، سختی را بر خود هموار کن.

اُرد بزرگ: بزرگترین نابکاری آن است که بپنداریم برای آن‌که برترین باشیم باید دست به ویرانگری چهره دیگران بزنیم.

اُرد بزرگ: بی پایبندی به نظم در گیتی، ویژگی انسان‌های گوشه‌گیر است که عشق و احساس را سپر دیدگاه‌های نادرست خود می‌کنند.

اُرد بزرگ: بی مایگی و بدکاری پاینده نخواهد بود، گیتی رو به پویندگی و رشد است. با نگاهی به گذشته می‌آموزیم آدمیان، اشتباهاتی هم چون: برده‌داری، همسر سوزی و… را رها نموده است، خردورزی! آدمی را پاک خواهد کرد.

اُرد بزرگ: پرتگاه می‌تواند به وجدآورنده روان و یا کشنده جسم باشد.

اُرد بزرگ: پشیمانی، اولین گام برای پوزش است.

اُرد بزرگ: پیامد دانایی، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است.

اُرد بزرگ: تبار بی‌ریش سفید، هم‌چون خانه بی‌سقف است.

اُرد بزرگ: تمنای واپسین آدمی، شناور شدن در بسامدهای گیتی است.

اُرد بزرگ: جفتت اگر پرید برای پریدن عجله نکن.

اُرد بزرگ: چو گرمای تن مردان کهن به آسمان پر کشید با یادشان اندیشه هواخواهان خویش را گرما دهند.

اُرد بزرگ: چهار چوب نگاه ما زمینی است، اما برآیند اندیشه ما جنبه آسمانی نیز پیدا می‌کند.

اُرد بزرگ: خاموشی بیشه نبرد، فریادها در سینه دارد.

اُرد بزرگ: خواسته مراد از مرید خاموشی و ژرف نگریست، و خواهش مرید از مراد، نشان دادن مسیر پیشرفت.

اُرد بزرگ: خودبینی، چنبره و محیط گیراییش درون است و افتادگی، پیرامون و بیرون ماست و این می‌تواند همگان را به‌سوی ما بکشاند.

اُرد بزرگ: خودخواه، تجربه سخت تنهایی را، پیش رو دارد.

اُرد بزرگ: خودخواهی، کاشی سادگی روانت را، خواهد شکست.

اُرد بزرگ: خوش نامی بزرگترین فر و افتخار هر آدمی است.

اُرد بزرگ: در برف، سپیدی پیداست. آیا تن به آن می‌دهی؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می‌شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند.

اُرد بزرگ: در خواب می‌توانی نیروی روان خویش را بنگری.

اُرد بزرگ: در هستی جنبش حشرات هم چهار چوبی دارد.

اُرد بزرگ: دل کیهان را اگر بگشاییم این سخن را خواهیم شنید ” هر کنشی واکنشی را در پی دارد ” پس بر این باور باشید! همه کردار ما چه خوب و چه زشت، بی بازگشت نخواهد بود.

اُرد بزرگ: دودمانی که بزرگان و ریش سفیدانش خوار باشند، به کالبد بی جانی ماند که خوراک جانوران دیگر شود.

اُرد بزرگ: رازها در هنگامه شادی و بازی آدمی است. نکته فراموش شده جهان اندیشه، تعریف درست این حالت‌هاست.

اُرد بزرگ: روزهای خوش برای کژاندیش بسیار کوتاه و روز کیفر بسیار دراز٫

اُرد بزرگ: رویش باغ سکوت، در هنگامه خروش و همهمه ارزشش را نشان می‌دهد.

اُرد بزرگ: ریگ‌های ساحل خرد، نشیمنگاه پندارهای پاک و شبانه توست.

اُرد بزرگ: زیبارویی که می‌داند، زیبای ماندنی نیست، پرستیدنی است.

اُرد بزرگ: سختی‌های بزرگ به آدمی نیرویی دو چندان می‌بخشد.

اُرد بزرگ: سرآمد دشواری و سختی دانایست و دانا چشم خویش را بر بسیاری از زیبایی‌های زود گذر گیتی خواهد بست.

اُرد بزرگ: سرپرستانی که از ارزش سربازی می‌کاهند، و پدر و مادرانی که، پیشدار میهنداری فرزندان خویش می‌شوند، به کشورشان پشت کرده‌اند.

اُرد بزرگ: شباهنگام برای خانواده و نزدیکانت نامه‌بنویس و در روز برای اربابان و سرپرستان.

اُرد بزرگ: شناور بودن خرد آدم در جهان احساس به او میدان بروز و رشد هنر را داده است.

اُرد بزرگ: فرو مایگان پس از پیروزی، همآورد شکست خورده خویش را به ریشخند می‌گیرند.

اُرد بزرگ: کردار ناپسند خویش را با دارایی زیاد هم نمی‌توانی پنهان سازی.

اُرد بزرگ: کژی و ناراستی، شکاف و رخنه گاه اندیشه اهریمن خواهد شد.

اُرد بزرگ: کسی که درد روشنگری و بازگویی تجربه را ندارد خود نیز زمانی برای بهره از آن را نخواهد یافت.

اُرد بزرگ: کلید رازهای بزرگ، در ژرفای کمی نیست. اُرد بزرگ

اُرد بزرگ: گسستن دو همسر می‌تواند خاندانی را از هم بپاشد.

اُرد بزرگ: گیتی در جنگ و آوردی بزرگ در گردش است. اندیشه و تلاش خردمندان از یک سو و پوزخند اهریمن و روان دیوپیشگان از سوی دیگر، معرکه این جهان گذارا است.

اُرد بزرگ: مرد دلیر بهنگام ستیز و نبرد، همراهانش را نمی‌شمارد.

اُرد بزرگ: مردی که همسرش را به درشتی بیرون می‌کند، به اشک به دنبالش خواهد دوید.

اُرد بزرگ: مستمند کسی است، که دشواری و سختی ندیده باشد.

اُرد بزرگ: میان اشک مرد و زن فاصله و بازه ای از آسمان تا زمین است.

اُرد بزرگ: نادان همیشه از آز و فزون خواهی خویش خسته است.

اُرد بزرگ: نادانی و پستی یک نفر در گذشته، نمی‌تواند میدان انتقام از خاندان او باشد.

اُرد بزرگ: نتیجه گیری زود پس از رخدادهای مهم زندگی از بی خردی است.

اُرد بزرگ: نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می‌نامد، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد.

اُرد بزرگ: نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن، دیگر برخواستنی نیست.

اُرد بزرگ: نیرنگ پیران بدنهاد، تنها با مرگ به پایان می‌رسد.

اُرد بزرگ: هر آن‌که خردمندتر است اهریمن بیشتر به او حمله می‌کند. در میدان جنگ و آورد او هزاران فتنه و افسون کشته شده را خواهی دید.

اُرد بزرگ: همواره تنهایی، توانایی به بار می‌آورد.

اُرد بزرگ: هنرمندان ناب، هر روز در برابر دیدگان مردم نیستند.

اُرد بزرگ: یک آموزگار می‌تواند با رفتار و گفتارش کشوری را دگرگون سازد.

اُرد بزرگ: یکی از بزرگترین خوشبختی ها، خدمت بیشتر به مردم است.