منصور واحدی: “عروج” مظهر ایثار و ایستادگی خالی
۱- “عروج” فیلمی است زیبا و تاثیرگذار که از یک کارگردانی هوشمندانه برخوردار است.
۲- مضمون فیلم “عروج” تازه نیست بر پایهی مسائل اخلاقی، دینی و انسانی فیلمهای زیادی ساخته شدهاند، اما آنچه فیلم را متمایز میکند پرداخت سینمایی آن است، همراه با فیلمبرداری زیبایی که گاه به فیلمهای مستند نزدیک میشود.
۳- فیلم در کشوری ساخته شده است که در زمان خویش ایدئولوژی حاکم بر آن جنبههای ماورائی را اصلا قبول نداشت.
۴- “عروج” مثل اکثر فیلمهای ساخت کشور شوروی سابق بر پایهی جنگ جهانی دوم است، کشوری که معتقد بود در آن جنگ مورد ظلم قرار گرفته و بیست میلیون قربانی داده است، هرچند این عقیده میتواند برای کشور سازندهی اینگونه فیلمها جنبهی تبلیغاتی داشته باشد.
۵- جهانبینی و نگرش فلسفی فیلم تعبیر و تفسیرهای فراوانی را برای سلیقههای متفاوت در بر دارد که گاه به حذف مفهوم واقعی سینما میانجامد.
عروج۶- هرچند نگاه کارگردان نسبت به قهرمان فیلم، “ساتنیکوف” که متولد ۱۹۱۷ میباشد میتواند یادآور انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ باشد و به نگاهی ایدئولوژیک مبدل گردد اما خانم کارگردان با روشی هوشمندانه و ظریف بر باورهای اخلاقی مردم تکیه میکند.
۷- بیان مکاشفهوار درون انسانهای فیلم برخلاف ظاهر آنها از خصوصیات بارز فیلم است.
۸- فیلم به ستایش قهرمان میپردازد که درد و رنج را بر تسلیم شدن ترجیح میدهد.
۹- حکایت فیلم میتواند به نوعی و در قالب دیگر بیانگر مصلوب شدن حضرت مسیح باشد.
۱۰- در عروج کارگردان به کاوش شخصیت انسانی دو فرد (ساتنیکوف و ریباک) در موقعیتی مساوی میپردازد و عکسالعمل آنها را بررسی میکند.
۱۱- در فیلم “عروج”، “ساتنیکوف” مظهر ایثار و ایستادگی است هرچند جسمی بیمار دارد و “ریباک” نماد ضعف و سازش است هرچند جسمی سالم و قوی دارد.
۱۲- در فیلم، “ریباک” به علت زبونی محکوم به زنده ماندن میشود و “ساتنیکوف” در لحظات آخر به شخصیتی روحانی تبدیل میشود و عروج میکند.
۱۳- اوج فیلم، جایی است که “ساتنیکوف” آرام آرام به سوی چوبهی دار میرود و موسیقی فیلم او را همراهی میکند و یادآور مصلوب شدن حضرت مسیح است.
۱۴- استفادهی کارگردان از طبیعت و برف که تا افق ادامه دارد، بخار دهان ناشی از سرما بر جنبههای دراماتیک فیلم میافزاید.
۱۵- از امتیازات مثبت و بارز فیلم، میتوان به نقشآفرینی بازیگران، موسیقی فیلم و فیلمبرداری خارقالعاده سیاه و سفید فیلم اشاره کرد.
۱۶- فیلم برندهی جوایز متعددی گردید از جمله جایزهی ویژهی هیئت داوران فستیوال برلین در ۱۹۷۷٫
منصور واحدی
کانون تحلیلگران سینما
بیستم آذرماه ۱۳۸۵
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.