چرا زمان کم دارم؟
درود بر شما کاربر نازنین!
چنانچه تمایل به همکاری دارید، می توانید متن زیر را خوانش کرده و برای ما ایمیل کنید تا صدای شما را به نام خودتان در همین صفحه قرار دهیم.
چرا زمان کم دارم؟
ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺎﺳﺖ.
ﺩﻭﺳﺖ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻣﯽﮔﻔﺖ: ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﻣﺮﺍﺟﻌﯿﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻋﻤﺪﻩﯼ ﻣﺮﺩﻡ، ﺻﺮﻓﺎً ﺩﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﺟﺪﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎﯼ ﺫﻫﻨﯽ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺭﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ: «ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ» ﻭ «ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎﻟﯽ».
ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺧﻮﺩﺵ ﯾﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ، ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ: «ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻞ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﻓﻘﻂ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻩ». ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ «ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ، ﯾﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﯾﺎ ﻫﻤﮑﺎﺭ ﻣﻦ،ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ …».
ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺷﺪﻩ.
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺭﺍﻫﮑﺎﺭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺸﮑﻼﺗﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽﺟﻮﯾﯿﻢ.
ﭼﺮﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ؟
ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﻟﯿﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﻢ.
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺣﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺸﮑﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﺪﻩﺍﯾﻢ.
ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﯾﺞﺗﺮﯾﻦ ﺩﻻﯾﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ:
ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪﻩﺍﯾﻢ.
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﯾﻢ.
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻏﻮﻝﻫﺎﯼ ﺻﻨﻌﺖ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ.
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺁﻭﺭﯾﻢ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﻢ، ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺁﻣﺪﻩﺍﯾﻢ، ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﯼ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﯾﻢ.
ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪﯼ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺣﺠﻢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﮐﺪﺍﻡ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ.
ﯾﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﻢ. ﻣﻦ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭﺱ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﻌﺪﻝ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﮕﯿﺮﻡ.
ﺩﻏﺪﻏﻪﯼ ﮐﻨﮑﻮﺭ ﺍﺭﺷﺪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﺷﻨﯿﺪﻩﺍﻡ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻟﻢ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﺩﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻢ.
ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪﯼ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻭ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﮐﺴﺐ ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﮐﺎﺭ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﮑﻨﻢ.
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖﻫﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ، ﺩﺍﻧﺶ ﯾﺎ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪﯼ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮﺳﻢ.
ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﯾﺮﯼ ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺑﺮﻭﻥﺳﺎﺯﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻭ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺧﻮﺏ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﮐﻨﺪ.
ﻫﻢ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﺩﯾﺪﻫﺎﯼ ﻣﻨﻈﻢ ﻭ ﺩﻭﺭﻩﺍﯼ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻫﻢ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺴﺮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻭﻗﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ، ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﺪ.
ﺍﻭﻟﻮﯾﺖﺑﻨﺪﯼ، ﻣﻬﺎﺭﺗﯽ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻭ ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﻬﺎﺭﺕﻫﺎﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ، ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﯿﻢ.
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﺟﻪ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺷﺼﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﻗﺮﺽ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﺪ!
ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺗﻔﻮﯾﺾ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻧﮑﺮﺩﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ، ﺿﻌﯿﻒ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﯾﺎ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺯﺣﻤﺖ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺩﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺁﯾﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺘﺎﻥ ﺑﺨﺮﺩ ﻭ ﺟﺪﺍﯼ ﺍﺯ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﻣﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ، ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺷﻮﯾﺪ ﺑﻌﺪﺍً ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﭼﺎﻧﻪ ﺯﻧﯽ ﻭ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﺾ ﻟﺒﺎﺱ ﮐﻨﯿﺪ؟
ﯾﺎ ﺁﯾﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﯾﭗ ﺑﻪ ﻫﻤﮑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺮﻑ ﻭﯾﺮﺍﯾﺶ ﻭ ﻏﻠﻂ ﮔﯿﺮﯼ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﯾﭗ ﻧﺎﻣﻪ ﺻﺮﻑ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟
ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﯼ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻏﯿﺮﺣﺮﻓﻪﺍﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ، ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ، ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ، ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺍﺳﺖ، ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﺁﻥ ﮐﻠﯿﺪ ﻃﻼﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺣﻞ ﮐﻨﺪ.
ﮐﻤﺎﻝ ﻃﻠﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﮑﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺩﻻﯾﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﻮﻕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﮐﻤﺎﻝ ﻃﻠﺐﻫﺎ ﯾﺎ Perfectionist ﻫﺎ، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭﯼ، ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ۹۰ ﯾﺎ ۹۵ ﺍﺯ ﺻﺪ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ.
ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ۱۰۰ ﺍﺯ ۱۰۰ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻨﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻃﻮﻝ ﻣﯽﮐﺸﺪ.
ﻧﺎﻣﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﭘﻨﺞ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ، ﭘﻨﺞ ﺑﺎﺭ ﻣﺮﻭﺭ ﻭ ﻭﯾﺮﺍﯾﺶ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﯽ ﺩﻗﯿﻘﻪ، ﺑﺎ ﻧﺎﺭﺿﺎﯾﺘﯽ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺍﮔﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻭﺍﺵ ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻪ، ﻭﻗﺖ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯽﮔﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻟﮑﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻧﺪ.
ﯾﮏ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﯾﺎ ﺳﻤﯿﻨﺎﺭ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺩﺍﺧﻞ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ، ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﯼ ﯾﮏ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﻗﺖ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺰﯾﯿﺎﺕ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ.
ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪ ﺷﻮﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻭﻗﺖ، ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻄﺤﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﯿﻢ.
ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺣﻞ ﻣﻮﺭﺩﯼ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻞ ﻣﻮﺭﺩﯼ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺍﯾﻨﺪﯼ، ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﻟﯿﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ، ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﯿﻢ ﻣﺎ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺎ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﯿﻢ، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﺭﺩﯼ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺭﺍ ﺣﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
ﺑﺴﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ، ﺑﺴﺘﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺴﺎﺩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ.
ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻓﺮﺍﯾﻨﺪﻫﺎ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ، ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﮐﺎﺭ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺭﯾﺸﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﭼﯿﺴﺖ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭﻗﺖ ﻣﺎ ﺻﺮﻑ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺧﺎﻃﯽ ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻭ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻧﯽ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺗﻼﻑ ﻭﻗﺖ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻭﻟﻮﯾﺖﻫﺎ ﺳﻮﻕ ﻣﯽﺩﻫﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍ ﺣﻞ ﮐﻨﯿﻢ، ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﺟﺰﯾﯽ ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺑﮑﻨﯿﻢ.
ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﻣﺎ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ.
ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﻫﻢ، ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽﺩﻫﯿﻢ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻬﻠﺖ ﻣﻘﺮﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﯿﻢ.
ﺩﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ، ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﺴﺌﻠﻪﯼ ﺭﯾﺸﻪﺍﯼ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ، ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﺎﺭﺿﻪﯼ ﺳﻄﺤﯽ ﺁﻥ، ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﻭﻗﺖ، ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ.
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﮐﺎﻫﺶ ﺩﻫﯿﻢ.
ﺩﻟﯿﻞ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ، ﺿﻌﻒ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻨﺮ ﻧﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﺳﺖ.
ﺷﺎﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ «ﻧﻪ» ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ، ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﯾﺎ ﺭﻭﺩﺭﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﯾﺎ ﺩﻻﯾﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ، ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ.
ﺩﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ، ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺎﺭﮐﺸﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺑﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪ.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.