۱۵ بازیگر صاحب سبک 

15 stylish actors

رتبه‌بندی بر اساس “اهمیت و تأثیرگذاری سبک بازیگری” کاری چالش‌برانگیز و تا حدی ذهنی است، چرا که هر یک از این اساتید، دنیای بازیگری را به شیوه‌ای منحصربه‌فرد تحت تأثیر قرار داده‌اند. معیار این رتبه‌بندی، تأسیس یک سبک جدید، نفوذ بر نسل‌های بعد و تغییر تعریف هنر بازیگری است.

در ادامه، این ۱۵ استاد به ترتیب تأثیرگذاری تاریخی و اهمیت سبکشان رتبه‌بندی می‌شوند:

رتبه‌بندی ۱۵ نفره بر اساس اهمیت تأثیرگذاری سبک

 

۱. مارلون براندو (Marlon Brando)

· دلیل رتبه اول: او انقلابی در هنر بازیگری به پا کرد. براندو با معرفی “متد اکتینگ” به صورت گسترده، بازیگری را از حالت تصنعی و تئاتری به سمت واقع‌گرایی روانشناختی و رفتارهای طبیعی سوق داد. تقریباً تمام بازیگران بعد از او، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، تحت تأثیر سبک او قرار گرفتند.

 

۲. رابرت دنیرو (Robert De Niro)

· دلیل رتبه دوم: او تعهد وسواس‌گونه براندو را گرفته و آن را به سطح جدیدی از غرق شدن فیزیکی کامل در نقش رساند. دنیرو استاندارد جدیدی برای “تحقیق و دگردیسی” تعیین کرد و نشان داد که برای یک نقش می‌توان تا مرز نابودی پیش رفت.

 

۳. مریل استریپ (Meryl Streep)

· دلیل رتبه سوم: استریپ را می‌توان “دانشنامه متد اکتینگ” نامید. او تسلط فنی بی‌همتا (به ویژه در لهجه‌ها) را با عمق احساسی پیوند زد و به الگوی نسل‌های بعدی بازیگران زن تبدیل شد. او ثابت کرد که یک بازیگر زن می‌تواند در هر نقلی، از هر ملیت و با هر سنی، کاملاً باورپذیر باشد.

 

۴. دانیل دی-لوئیس (Daniel Day-Lewis)

· دلیل رتبه چهارم: او مفهوم “غرق شدن در نقش” را به نهایت منطقی و افراطی خود رساند. دی-لوئیس بازیگری را به یک ریاضت هنری تبدیل کرد و استانداردی برای تعهد مطلق ایجاد کرد که الهام‌بخش و در عین حال غیرقابل دسترس برای بسیاری است.

 

۵. جک نیکلسون (Jack Nicholson)

· دلیل رتبه پنجم: نیکلسون یک کارما و انرژی منحصربه‌فرد را به سینما تزریق کرد. سبک او در ترکیب شرارت فریبنده با طنز سیاه، تعریف جدیدی از “ضدقهرمان” ارائه داد و نشان داد که شخصیت‌های مخوف می‌توانند مسحورکننده و به یادماندنی باشند.

 

۶. کاترین هپبورن (Katharine Hepburn)

· دلیل رتبه ششم: هپبورن تصویر زن در سینمای هالیوود را باز تعریف کرد. با سبک مستقل، زبان بدن مطمئن و صدای متمایزش، او الگویی برای زنان قدرتمند و مستقل روی پرده شد و مسیر را برای نسل‌های بعدی بازیگران زن هموار کرد.

 

۷. آل پاچینو (Al Pacino)

· دلیل رتبه هفتم: پاچینو نماد انرژی الکتریکی و انفجاری در متد اکتینگ است. او استاد نمایش یک روح در حال فروپاشی با شدتی کم‌نظیر است و توانایی تبدیل سکوت به فریاد را دارد.

 

۸. آنتونی هاپکینز (Anthony Hopkins)

· دلیل رتبه هشتم: هاپکینز استاد قدرت در سکوت و اقتصاد در بیان است. او نشان داد که مخوف‌ترین هیولاها، آنهایی هستند که آرام و متمدن صحبت می‌کنند. تمرکز مرگبار و ریزه‌کاری‌هایش، درس بزرگی در کنترل صحنه است.

 

۹. داستین هافمن (Dustin Hoffman)

· دلیل رتبه نهم: هافمن، متد اکتینگ براندو را گرفته و آن را بر روی شخصیت‌های معمولی، عجیب و غریب و ضدقهرمان‌های شهری اعمال کرد. او ثابت کرد که یک “ستاره” نیازی به خوش‌تیپی یا قهرمان‌سازی ندارد و می‌تواند یک “شخصیت” محض باشد.

 

۱۰. کریستین بِل (Christian Bale)

· دلیل رتبه دهم: بِل، وارث مدرن سنت دنیرو و دی-لوئیس است. او با دگردیسی‌های فیزیکی افراطی و تعهد روانی خود، استانداردهای بازیگری در قرن بیست و یکم را تعریف کرده و نشان داده که مرزهای فداکاری برای هنر همچنان در حال گسترش است.

 

۱۱. تیلدا سوینتون (Tilda Swinton)

· دلیل رتبه یازدهم: سوینتون مرزهای هویت، جنسیت و خود بازیگری را جابه‌جا کرده است. سبک او به عنوان یک موجود فراجنسیتی و شکل‌پذیر، بازیگری را به یک هنر اجرایی مفهومی نزدیک کرده و تعریف جدیدی از “بودن” روی پرده ارائه داده است.

 

۱۲. ایزبِل آجانی (Isabelle Adjani)

· دلیل رتبه دوازدهم: آجانی نماد اعلای فرانسوی بازیگری و شدت احساسی خالص است. توانایی او در نمایش زیبایی و جنون در کنار هم، سنت تراژدی‌های بزرگ اروپایی را زنده نگه داشته و عملکردهایش را به تجربه‌هایی فراموش‌نشدنی تبدیل کرده است.

 

۱۳. ویرا دیویدی (Viola Davis)

· دلیل رتبه سیزدهم: دیویدی قدرت بازیگری مبتنی بر حقیقت و تجربه زیسته را نمایندگی می‌کند. او با شجاعت در بی‌پرده‌نمایی احساسی و بازتعریف زیبایی زنانه، صدایی برای کسانی شده که پیش از این در سینما نادیده گرفته می‌شدند و تأثیر عمیقی بر فرهنگ عامه گذاشته است.

 

۱۴. کیت بلانشت (Cate Blanchett)

· دلیل رتبه چهاردهم: بلانشت ترکیبی استادانه از ظرافت مجسمه‌وار و آذرخش احساسی است. او وارث مستقیم سنت بازیگری بزرگان پیش از خود است و توانایی خارق‌العاده‌ای در تبدیل شدن به شخصیت‌های تاریخی و پیچیده دارد.

 

۱۵. تام هنکس (Tom Hanks)

· دلیل رتبه پانزدهم: هنکس، استاد “بی‌سبکی” و طبیعی‌گرایی مطلق است. تأثیر او نه در ایجاد یک سبک اغراق‌شده، بلکه در همذات‌پنداری جهانی و اعتماد فوری است که با تماشاگر برقرار می‌کند. او نشان داده که یک “مرد معمولی” می‌تواند عمیق‌ترین داستان‌ها را روایت کند.

 

این رتبه‌بندی احترام به تمام این اساتید است و جایگاه هر یک، نشان‌دهنده نقش آنان در تکامل هنر بازیگری است.