آثار هنری به لحاظ فرم و محتوا قابل تفکیک نیستند
- گفت‌گو با افشین پویان از منتقدان آگاه فیلم
- ارسال: ۲۴ خرداد ۱۳۸۷
- ۱٫ با خوشامدگویی خدمت شما. لطفا خودتان را معرفی کنید:
من متولد اواخر دهه‌ی چهل شمسی هستم. در دهه‌ی دوم زندگی و دهه‌ی شصت شمسی بودم که علاقه و گرایشم به سینما و زمنی‌های مربوطه برایم آشکار شد. از سال‌های ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵ بود که مجله‌های سینمایی و هنری و صفحات و ستون‌های سینمایی نشریات عمومی را پیگیرانه می‌خواندم درحالی‌که از مدتی پیش در یک کلوپ ویدیویی کار می‌کردم و به علاقمندان فیلم‌های کلاسیک و باارزش از این آثار می‌رساندم.
- ۲٫ و این امور مسیر تعلق خاطر شما به سینما را به کدام سمت و رویداد کشاند؟
مهم‌ترین اتفاق‌هایی در پایان آن سال‌ها (دهه‌ی ۶۰) در این زمینه برایم رخ داد. آشنایی و سپس عضویت در خانه‌ی فیلم مشهد بود، جایی‌که بسیاری آثار مهم، با ارزش و کلاسیک سینمای جهان را روی پرده‌ی سینما قدس (آریا سابق) دیدم و از بحث و بررسی‌هایی که توسط دکتر صباغ، خانم دکتر زنجانی‌زاده و آقای کاشانی و … انجام می‌گرفتند بهره‌ها بردم.
- ۳٫ آیا دوره‌ها‌ی آموزشی هم گذراندید؟
از آشنایی‌ای که قبلا گفتم با “دکتر محمدرضا صباغ” پیدا کردم، برای کلاس‌های شناخت سینما (که در واحد فوق برنامه جهاد دانشگاهی مشهد برگزار می‌شد) ثبت‌نام کردم و باعلاقه و دقت شرکت کردم. درواقع آغاز راه عملی نظر ابراز کردن درباره‌ی آثار سینمایی و عوامل سازنده و … از همان جلسات شروع شد.
البته من مدتی به‌خاطر خدمت سربازی مشهد نبودم. ولی ناگفته نماند که در دوران سربازی هم از طرفی کار نمایش فیلم برای سربازان یگان و پادگان مدت‌ها به‌عهده‌ی من بود و از طرف دیگر عضو گروه تئاتر و سرود واحد تبلیغات و روابط عمومی هم بودم. پس از برگشتن به مشهد در پایان خدمت سربازی در کلاس‌های سناریو نویسی انجمن فیلم‌نامه‌نویسان ثبت‌نام کردم که دوره‌ی بسیار مفید و ارزنده‌ای بود و هنوز از یافته‌ها و دانسته‌های آن دوران سود می‌برم.
- ۴٫ کار تحلیل و نقد و بررسی فیلم‌ها از کی به‌صورت جدی شروع شد؟
در همین اوقات بود که کار نقد و بررسی و تحلیل فیلم را عملا شروع کردم یعنی اواخر نیمه اول دهه‌ی هفتاد. هم برای جلسات نمایش و نقد و تحلیل دعوت می‌شدم که به‌عنوان مثال مرکز پزشکی قائم (عج) و مرکز پزشکی امام رضا(ع) که واحدهای فرهنگی جهاد دانشگاهی آن‌ها فعال بود به دفعات از این‌جانب برای جلسات نمایش و نقد و تحلیل مرکزشان دعوت می‌کردند که اصولا می‌پذیرفتم.
- ۵٫ به‌صورت متفاوتی هم آراءتان را به‌نظر مخاطبان می‌رساندید؟
البته داشتم عرض می‌کردم در کنار آن‌گونه جلسات که ذکرشان رفت، در مطبوعات سینمایی (و غیرتخصصی سینما که صفحه‌ی سینمایی داشتند) هم مقالات و نوشته‌های کوتاه و بلند را به چاپ می‌رساندم از ماهنامه و سپس دوهفته‌نامه‌ی گزارش فیلم، هفته‌نامه‌ی آوای هامون، هفته‌نامه و بعدا دوهفته‌نامه‌ی سینما- هنر و …. مطالب و مقالاتی از من درج و منتشر شده است.
- ۶٫ این باید بشود اواخر دهه‌ی ۷۰ درست است؟ اتفاق و فعالیت عمده آن مقطع شما چه بود؟
درست است. خوشبختانه توفیق رفیق یارم بود و توانستم یک دوره تدوین را در کارگاه فیلم‌ساز طی کنم. آن موقع مدتی تهران بودم و حتی‌المقدور از امکانات آن‌جا (که به‌هرحال گسترده‌تر است) بهره بردم. در این زمان‌ها بود که کار تدریس سینمایی‌ام هم شروع شد. شناخت سینما، ادبیات سینمایی و …
- ۷٫ و بعد….؟
[خنده] و بعد …. بله، تا امروز که در خدمتتان هستم هم مطالعه‌ی سینمایی و هنری و زیبایی‌شناختی‌ام ادامه دارد و هم‌چنین پیگیرانه در جلسات نمایش و تحلیل و نقد آثار برتر سینمایی به هر عنوان و موقعیتی که توفیق دست دهد شرکت می‌جویم.
- ۸٫ کلام آخر:
متشکرم که این فرصت به من داده شد. لازم است بیفزایم که جا انداختن آنالیز و تجزیه و تحلیل فیلم در کنار نقد فیلم؛ غیرقابل تفکیک بودم فرم و محتوای آثار هنری و برابری تمامیت فرم فیلم با همه‌ی هستی و وجود فیلم و اثر سینمایی و هم‌چنین تکیه بر آن‌چه از خود هر اثر سینمایی و هنری برمی‌آید برای تحلیل و آنالیز و فهم و ادراک چیستی آن از مهم‌ترین وجوه اندیشه و طرز فکر این‌جانب در این زمینه است.
بازدیدها: ۰
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.