• علی باقرلی:

“علی حاتمی” برای من جایگاه ویژه‌ای دارد

گفت‌وگو با “علی باقرلی” از منتقدان پویای “آگاه فیلم”.

• ملیحه خاکنه

• تاریخ ارسال: ۸ تیر ۱۳۸۷
• منبع: سایت آگاه فیلم

• جناب باقرلی! لطفا خودتان را معرفی کرده و سابقه هنری‌تان را به‌طور کامل بگویید.

متولد ۱۳۵۲ شاهرود و فارغ‌التحصیل رشته علوم آزمایشگاهی از دانشکده پیراپزشکی مشهد هستم. از سنین کودکی و از دبستان کار هنری‌ام را با بازیگری تئاتر مدرسه‌ای آغاز کردم و این مقوله را در مقاطع راهنمایی، دبیرستان و دانشکده ادامه دادم. در سال ۱۳۸۰ عضو انجمن نمایش مشهد شدم و تئاتر “پستوخانه” را اجرا کردم. مشارکت در ۱۵ تئاتر دانشجویی به‌عنوان بازیگر نقش اول و راهیابی به دور مقدماتی تئاتر فجر دانشجویی در سال ۱۳۸۱ با نمایش‌نامه “پایان ققنوس”. در سال ۱۳۸۰ ورود به عرصه‌ی تلویزیون با برنامه‌ی تلویزیونی لحظه، و ۲۰۰ ساعت اجرا و بازیگری برنامه زنده تلویزیونی برنامه‌های “شب شرقی”، “شب‌های خراسان”، “شب‌چراغ” را داشته‌ام، هم‌چنین سابقه فعالیت در چهار فیلم داستانی ”حبیب”، “اگمانس”، “تولدم مبارک”، “عکس یادگاری” به‌عنوان بازیگر، اجرای برنامه “سلام بچه‌ها” به‌عنوان بازیگر- مجری، گویندگی متن، دوبله (دوبله مشهدی) و اجرای رادیویی در صدا و سیمای خراسان، از سال ۱۳۸۶ عضو انجمن گویندگان جوان تهران شدم و در ۱۸ انیمیشن و ۶ فیلم بلند سینمایی به‌عنوان دوبلور فعالیت داشته‌ام- سابقه بکسال تدریس “مبانی تئوری شناختی سینما” در موسسه فرهنگی هنری آزاد “آپادانا” و سابقه ۵ ساله اجرا و کارشناسی در برنامه‌های نمایش فیلم و نقد و تحلیل آثار سینمایی در آموزشگاه‌های سینمایی “شمایل”، “سوره”، “آگاه فیلم” و ۶ دوره اختصاصی بررسی ژانرهای سینمایی در فرهنگسرای جهاد دانشگاهی مشهد.

• از چه زمانی وارد عرصه‌ی نقدنویسی شدید؟

در سال ۱۳۸۰ و با نقد فیلم “شب یلدا” اثر “پوراحمد” در روزنامه قدس کار نقدنویسی را آغاز کردم و تابه‌حال یعنی سال ۱۳۸۷ حدود ۱۱۰ نقد برای فیلم‌های خارجی و برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌های ایرانی اکران سینما به قلم من در این روزنامه چاپ شده است که آخرین آن‌ها با نام “زندگی در سکوت” برای فیلم “به‌همین سادگی” “رضا میرکریمی” بوده است. نوشتن ۸ نقد دوبله در روزنامه‌ی “هم‌میهن”، نوشتن ۵ نقد تخصصی دوبله در ماهنامه سینمایی “فیلم” در کتاب سال ایران در سال ۱۳۸۴ و شماره ۳۸۶ (ویژه نوروز ۸۷)، نقدنویسی در نشریه داخلی انجمن گویندگان جوان را نیز از جمله فعالیت‌های نقدنویسی به‌شمار آورد.

• به‌عنوان یک منتقد بیشتر به کدام آثار سینمایی علاقمندید؟

من بیشتر به آثار کلاسیک تاریخ سینما تا قبل از دهه‌ی ۸۰ علاقه دارم و معتقدم با دیدن این فیلم‌ها می‌شود سینما را به‌طور اصولی شناخت. چون این فیلم‌ها به‌رغم سادگی ساختار و داستانگو بودنشان از غنای ساختاری و مضمونی شگرف و چندلایه برخوردار هستند که بسیاری از افراد آن‌را ندیده و گول داستان‌های به‌ظاهر ساده‌شان را می‌خورند. البته فیلم‌های قدیمی و ارزشمند و روز سینمای ایران را هم دوست دارم و جریان سینمایی کشورم را هم دنبال می‌کنم.

• در بین ژانرهای سینمایی به کدام یک بیشتر علاقه دارید؟

ژانر کمدی کلاسیک را عاشقانه دوست دارم، مخصوصا کار کمدین‌هایی چون “چاپلین”، “لورل و هاردی”، “هارولد لوید”، “باستر کیتن”، “برادران مارکس” و به‌نظر من بهترین راه برای کسانی که تازه می‌خواهند سینما را بشناسند دیدن آثار آنان می‌باشد و بعد از آن ژانرهای نوار، گانگستری، وسترن را دوست دارم مخصوصا آثار “آلفرد هیچکاک”، “جان فورد”، “هیوستون”، “الیا کازان” و “سیدنی لومت” و …

• از بین فیلم‌سازان ایرانی کدام یک را می‌پسندید؟

من تمام فیلم‌سازان موج نوی سینمای ایران را دوست دارم (“مهرجویی”، “تقوایی”، “کیمیایی”، “بیضایی”) اما زنده‌یاد “علی حاتمی” برای من جایگاه ویژه‌ای دارد به‌دلیل مؤلف بودنش در سینمای ایران و سبک خاص بصری، دیالوگ‌های زیبا و حس بسیار لطیف شاعرانه و عرفانی در آثارش و از فیلم‌سازان نسل بعد از انقلاب کارهای “ابراهیم حاتمی‌کیا”، “اصغر فرهادی”، “بهروز افخمی” را بسیار می‌پسندم.

• بازیگران مورد علاقه خارجی و ایرانی؟

خارجی که بسیار زیاد است اما “همفری بوگارت”، “پل نیومن”، “برت لنکستر”، “رابرت میچام”، “آنتونی کویین”، “مارلون براندو”، “آل‌پاچینو”، “رابرت دونیرو” و ایرانی: “پرویز پرستویی”، “بهروز وثوقی”، “پرویز فنی‌زاده”، “سوسن تسلیمی” و …

• با توجه به علاقمندی‌تان به دوبله، کدامیک از دوبلورهای ایرانی را می‌پسندید؟

البته صدای تمام گویندگان ما مخصوصا هنرمندان دهه‌ی ۵۰ و دوران اوج دوبله از زیبایی خاص و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و تمام این صداپیشه‌ها اگر به‌طور درست سر جای خود قرار بگیرند صدایشان شنیدنی و جاودانه است اما اگر مجبور به انتخاب باشم از میان مردان زنده‌یاد “ایرج ناظریان”، “عزت‌الله مقبلی”، “منوچهر اسماعیلی”، “ناصر طهماسب”، “چنگیز جلیلوند”، “جلال مقامی”، “عطاءالله کاملی”، “حسن عباسی” و از بین زنان زنده‌یاد “ژاله کاظمی”، “رفعت هاشم‌پور”، “تاجی احمدی”، “مینو غزنوی”، “زهره شکوفنده”، “شهلا ناظریان” و “مهین کسمایی”.

• بهترین راه برای شناخت سینما چیست؟

در وهله اول دیدن فیلم‌های کلاسیک تاریخ سینما و بعد مطالعه کتاب‌های سینمایی و نقدهای تحلیلی.

• از حضور شما سپاسگزارم.

موفق باشید.

بازدیدها: ۰